
نویسنده این کتاب، شاهزاده «محمد آل ثانی» پسر عموی شیخ «حمد بن جاسم آل ثانی» امیر قطر است.
وی در این کتاب از اعتراضات و قیام های مردمی در کشورهای عربی حوزه خلیج فارس سخن گفته و تأکید می کند که وقت تغییر و تحولات رسیده و غیر قابل اجتناب است.
او در بخشی از کتاب خود به نقش قطر در حمایت از انقلابیون لیبی و مصر که به پیروزی آنان در برابر رژیم های سابق منجر شد اشاره کرده است.
اما او هنگامی که در کتابش به بخش بحرین می رسد، آن را یک انقلاب نمی داند و با انتقاد از ایران، کشورمان را عامل تحریک افکار عمومی بحرین و آمدن به میدان "اللؤلؤه" عنوان می کند اما در همین حال به شدت از حکومت بحرین نیز انتقاد کرده و می نویسد: البته حکومت بحرین مردمش را مشارکت نداده و به وخیم شدن اوضاع داخلی این کشور کمک کرده است.
وی در بخشی از کتاب خود در مورد نقش قیمت بالای نفت بر قیام ملت های عربی کشورهای حوزه خلیج فارس سخن می گوید و معتقد است که به رغم درآمد بالای این کشورها، اما با توجه به اینکه این درآمد به ملت نمی رسد، آنان ناراضی هستند و قیام کرده اند.
در واقع وی تلاش کرده علت اصلی قیام ملت های کشورهای عربی خلیج فارس را اقتصادی بداند لذا معتقد است اگر یک طرح جامع اقتصادی تهیه شود که در آن مردم به حقوق اقتصادی خود دست یابند، اعتراضات پایان خواهد یافت.
پسر عموی امیر قطر در ادامه می نویسد: البته نباید فراموش کرد که نوع حکومت و دمکراسی حاکم بر این کشورها نیز در قیام ملت ها بی تأثیر نبوده است. آیا واقعا دمکراسی آمریکایی و اروپایی اگر در این کشورها اجرا شود، انتخاب درستی خواهد بود؟! شاید بتوان گفت که ساختار کشورهای این منطقه به گونه ای است که آن گونه دمکراسی را نمی پذیرند و نوع دیگری از حکومت را می خواهند.