انجمن اسلامی دانش آموزان ناحیه یک کرج
بسم الله الرحمن الرحيم
هر سال كه عاشورا تكرار مي شود،تلنگري به جانمان ميزند تا شايد از سرمستي و غفلت ايام ،به هوش آييم و از فريبمان كاسته شود.
تا محاسبه كنيم از سال قبل تا امسال ،چند قدم به لشكر امام زمانمان شده ايم يا خداي ناكرده دور شده ايم.
تا مرور كنيم پول،ثروت،مقام ،موقعيت ،جان و خوني كه اصحاب كربلا در راه هدف امامشان قرباني كردند،با دل من چه مي كند؟
چه مقدار از اين اموال و امكاناتي را كه چند روزه دنيا به من امانت دادند،حاضرم بار محبتشان را زمين بگذارم تا حركت مرا به سوي امام زمانم سرعت ببخشد؟
اگر همين امشب نداي انا بقيه الله ،انا صمصام المنتقم را از كنار كعبه بشنوم،چه قدر وقت مي خواهم تا براي حضور در ركابش آماده شوم؟ آيا في الفور مي شتابم ؟ آيا ترديد نخواهم كرد؟ آيا.......؟
وقتي ميشنويم شمر ؛جانباز صفين ،قاري قرآن ، براي بريدن سر امام در كربلا ،بسم الله ميگويد،وقتي ميشنويم پسر مرجانه عليه العنه براي رويارويي با سپاه مختار به فرماندهي ابراهيم،غسل جهاد ميكند،چنددرصد شك خوره ايمانمان مي شود؟
وقتي مي شنويم مردم كوفي در مقابل مشتي زر و سيم ،دين خود را فروختند،آيا مطمئنيم كه در مقابل دجال فريبكار،مي توانيم تاب آورده ، وسوسه نشويم و ايمان خود را نگاه داريم؟ بخدا قسم كه مردم كوفه همين ادعا را داشتند،ولي امام علي(ع)د رنهج البلاغه مي فرمايند: وقتي كه كوس جنگ نواخته مي شود ،باطن افراد آشكار شده و مرد از نامرد شناخته مي شود.
گرچه اميدواريم مرد ميدان باشيم ؛اما براي اثبات اين ادعا بايد تا آن روز (ظهور)صبر كرد!!!
راستي !در ايام فتنه هاي دشمن كه يكي از آنهاگراني اخير ارز و طلا بود چند درصد از ديوار ايمانمان ترك خورد؟
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند 